หลายครั้งหลายครา ที่เราตัดสินใจเลือกจะทำหรือไม่ทำอะไร เพียงเพราะได้ยินผู้คนเล่าขานบอกกล่าวกันมา เมื่อถึงวัยวันเติบใหญ่ ผมก็ได้เรียนรู้จากประสบการณ์มากขึ้น ว่าเราควรจะพิสูจน์สิ่งนั้นเพื่อให้รู้แจ้งด้วยตัวของเราเอง การเดินทางก็คือหนึ่งในนั้น จุดหมายปลายทางที่ไม่เคยมีอยู่ในความคิด ไม่คิดที่จะไป เพียงเพราะเคยได้ยินแต่เรื่องทางลบ วันนี้ผมได้เปลี่ยน Mindset ใหม่ เป็นตัวตนคนใหม่ ลองเปิดใจแล้วออกเดินทางไปสัมผัสที่แห่งนั้นด้วยตัวเอง เมืองที่เต็มไปด้วยเรื่องราวแห่งพลังศรัทธา แน่นอนว่าผมกำลังหมายถึง ‘พาราณสี’ ประเทศอินเดียครับ

แท้จริงอินเดียนั้นไม่น่ากลัวอย่างที่คิด เป็นประเทศที่มีตัวตนชัดเจน มีวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์และน่าสนใจ โดยเฉพาะ ‘พาราณสี’ เฉดสีแห่งอารยธรรม เมืองที่ไม่เคยร้างผู้คนมากว่า 4,000 ปี ไปถ่ายรูปมุมชิค ๆ เดินลัดเลาะตามตรอกซอกซอย กินสตรีทฟู้ดนานาชนิด นอนโฮสเทลสุดคูล นั่งเรือชมวิวแม่น้ำคงคา แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ผู้หล่อเลี้ยงชีวิตและศรัทธาของชาวฮินดูมาช้านาน

เรามาถึงสนามบินแห่งพาราณสีราวเกือบ 5 โมงเย็น พลันเรียกแท็กซี่ตรงดิ่งไปในเมือง เพื่อเตรียมไปเก็บของเข้าที่พักของเรา เป็นโฮสเทลที่ตั้งอยู่ในย่านเมืองเก่า เดินลัดเลาะจากถนนใหญ่เข้าไปแค่ 500 เมตร Wander Station โรงแรมและโฮสเทลที่ป๊อปปูลาร์ที่สุดในย่านนี้ ที่เราเลือกเพราะอยู่ใกล้แหล่งท่องเที่ยว สามารถเดินลงไปชมวิวแม่น้ำคงคาได้เลย ที่สำคัญยังรายล้อมไปด้วยร้านอาหาร สตรีทฟู้ดข้างทาง และตลาดเสื้อผ้าเครื่องประดับ และแน่นอนว่าจะต้องแลกมากับความหนาแน่นของประชากรแขก

ท่ามกลางความจอแจและวุ่นวายของการจราจรและผู้คน ดินแดนแห่งนี้กลับมีสเน่ห์อย่างบอกไม่ถูก สายตานับรอยนับพัน หน้าตาถมึงทึงที่จ้องมอง หากเราเข้าใจนี่คือเรื่องปกติ เพราะการแต่งตัว รูปลักษณ์ภายนอกของเราแตกต่างจากเค้า คนอินเดียมีพื้นฐานขี้สงสัย อยากรู้อยากเห็นเป็นทุนเดิม ในอีกด้านที่เราสัมผัสคือความเฟรนด์ลี่คุยเก่ง ชอบมาขอถ่ายรูปเซลฟี่ราวกับเราคือเซเล็ปคนดัง

รถสามล้อมาดร็อปเราที่ Assi Ghat ท่าน้ำสุดสายแม่น้ำคงคา ซึ่งตลอดสายจะมีท่าน้ำแบบนี้อยู่มากมายโดยคำว่า Ghat แปลว่าท่าน้ำนั่นเอง เราจึงเริ่มการเดินเลาะริมแม่น้ำไปเรื่อย ๆ เราก็จะเจอความเรียลที่น่าค้นหา แวะเที่ยววัดเนปาล วัดฮินดู ป้อมปราการ กำแพงเมือง ฯลฯ หรือจะลองนั่งริกชอว์ (รถตุ๊กตุ๊ก) ซอกแซกไปตามถนนอันแสนหฤหรรษ์อีกสักรอบสองรอบ ก็ได้ฟีลเพลิดเพลินตื่นเต้นไปอีกแบบ

หลังจากนั้นก็มุดตามตรอก ออกตามซอย เดินชมวิถีชีวิต อาคารบ้านเรือน ตามองตาจ้องกัน สัมผัสรอยยิ้มความแปลกที่มีเอกลักษณ์และสีสันแห่งพาราณสี เดินกันจนถึงเย็นค่ำ ก็ไปหาสตรีทฟู้ดกินและเดินช้อปปิ้งต่อราคาเสื้อผ้า กระเป๋า เครื่องประดับต่าง ๆ ก็บันเทิงมิใช่น้อย มีแต่ของสวย ๆ งาม ๆ สายช้อปบอกเลยว่าเพลินมาก

ช่วงหัวค่ำก็เดินออกไปชมพิธีบูชาไฟ อันเต็มไปด้วยความเข้มขลัง ที่ Dashashwamedh Ghat พิธีกรรมที่จัดขึ้นทุกค่ำคืน อุ่นหนาฝาคั่งไปด้วยผู้คนนับร้อยพัน พิธีกรรมอารตี หรือบูชาไฟ มาจากภาษาสันสกฤตคำว่า “Aratrika” หมายถึง แสงสว่างท่ามกลางความมืดมิด ตามตำนานฮินดูกล่าวว่า เทพเจ้าจะรับรู้ถึงการบูชาจากการใช้แสงสว่าง ดังนั้น ผู้ทำพิธีจึงต้องโบกสะบัดตะเกียงเปล่งแสงหน้าเทวรูปหรือบุคคลที่เคารพบูชา โดยจะเวียนตะเกียงสามครั้งในทิศตามเข็มนาฬิกาขณะที่ท่องบทสวดไปด้วย เพื่อให้องค์เทพประทานความสุขและความโชคดีแก่ชีวิต พอเสร็จพิธี เหล่าประชาชีก็นำกระทงเล็ก ๆ ที่จุดเทียนและโรยด้วยกลีบดอกไม้ กล่าวอธิษฐานแล้วลงลงสู่แม่น้ำคงคาเพื่อความเป็นศิริมงคลกับชีวิต เราจึงขอมีส่วนร่วมซะหน่อย นอกจากพิธีแล้ว เรายังจะได้เห็นเหล่าโยคีและฤๅษีน้อย แต่งตัวมาร่วมงานกันคับคั่ง

เช้าวันต่อมา ไฮไลท์สำคัญในทริปก็มาถึง คือการล่องเรือชมพระอาทิตย์ขึ้นที่แม่น้ำคงคา ชมวิถีชีวิตดั้งเดิมที่สืบทอดกันมานานนับพันปี ทั้งการลงมาอาบน้ำ ซักผ้า อันเป็นกิจวัตร ชมฝูงนกนับร้อยนับพัน ตลอดจนพบสัจธรรมสุดท้ายของชีวิตกับพิธีกรรมเผาศพริมแม่น้ำอันลือเลื่อง

เขาบอกว่าถ้ายังไม่มาแม่น้ำคงคา ถือว่ายังมาไม่ถึงอินเดีย ผมเองก็เห็นเช่นนั้น เห็นสายตาแห่งความศรัทธา ความหวัง ความเป็นอยู่ที่เราคิดว่าเขาทุกข์ยาก แท้จริงพวกเขาอาจจะมีความสุขอยู่ก็ได้ ได้เห็นสัจธรรมความงดงามของการเป็นมนุษย์ ที่เขาว่าสกปรกความจริงก็ไม่หนีจากบ้านเราเท่าไร ส่วนเรื่องกลิ่นนั้นไม่แย่อย่างที่จินตนาการไว้ กลางแม่น้ำคงคาดูสะอาดตามาก เคยอ่านเจอว่ามีนักวิจัยเอาน้ำที่นี่ไปศึกษา พบว่ามีสารหรือแร่ธาตุสำคัญหลายชนิด ที่ทำให้น้ำนั้นมีการปรับมวลสมดุลให้สะอาดขึ้นได้ แม้จะมีศพวัวลอยมาบ้างก็ให้มองเป็นเรื่องปกติ สิ่งเดียวที่โฟกัสคือวิวสองข้างทางและมวลหมู่วิหคโบยบิน พร้อมให้เราได้ถ่ายรูปบนหัวเรือไว้เป็นความประทับใจ

และแล้วเรือก็พาเรามาถึงจุดสำคัญ จุดที่เป็นที่สุดท้ายในชีวิตของคนที่นี่ Manikarnika Ghat คือจุดเผาศพที่ไฟไม่เคยมอดดับมากว่า 4,000 ปี เพราะมีคนตายและนำมาเผาที่นี่ทุกวัน โดยญาติ ๆ จะนำศพลงมาจุ่มที่แม่น้ำแล้วเอาขึ้นไปเผาเป็นความเชื่อที่ว่าหลังความตายจะได้ใกล้ชิดพระเจ้าและขึ้นสวรรค์ แต่มีข้อยกเว้นคือศพที่ตายทั้งกลม ศพที่โดนงูกัด จะไม่ได้รับการเผา แต่จะถูกจับถ่วงไว้ที่ก้นแม่น้ำนั่นเอง

การถ่ายรูปบริเวณพิธีเผาศพนั้น ทำได้ง่ายคือการถ่ายจากบนเรือเท่านั้น ไม่แนะนำให้เดินไปถึงข้างใน เพราะอาจจะถูกเรี่ยไรรีดไถให้ซื้อกองฟืนเพื่อบริจาค โดยเขาจะเข้ามารุมเราเลย ถ้าหลงเข้าไปแล้วอย่าคิดว่าจะได้ออกมาง่าย ๆ ทางที่ดีถ่ายจากบนเรือที่ดีสุดครับ ถือว่าเป็นการให้เกียรติคนตายและญาติด้วย

อีกสิ่งที่เราอยากทำมานาน แต่กล้า ๆ กลัว ๆ คือการตัดผมที่อินเดีย เพราะเคยเห็นตามคลิปตามรายการทีวีแล้วน่าสนใจ เพราะเขามีวิธีการที่ดุดันหนักหน่วง จริงจังในการตัดมาก เราจึงเลือกร้านที่ดูไม่เก่านัก เพื่อสุขภาพบนกบาล แล้วภารกิจก็เริ่มขึ้นที่ร้าน Bombay Hair Parlour ผลก็คือตัดออกมาได้น่าพอใจ ชี้ทรงไหนได้แบบนั้น แม้ว่าอุปกรณ์จะเก่า และมาตรฐานสุขอนามัยจะไม่ค่อยสะอาดนักก็ตาม เอาจริง ๆ คือตัดดีกว่าร้านแพง ๆ บางแห่งในเมืองไทยเสียอีก ต้องลองสักครั้งครับ

ภารกิจสุดท้าย ที่หากไม่ลองทำคงคาใจไปชั่วชีวิต นั่นก็คือ การลงไปอาบน้ำล้างตัวสัมผัสความศักดิ์สิทธิ์ของแม่น้ำคงคา สิ่งที่ได้กลับมาคือการเอาชนะใจตัวเอง ลองพิสูจน์ในสิ่งที่คนอื่นไม่กล้า แล้วก็พบว่าบางจุดนั้นไม่สกปรกเลย ไม่มีกลิ่นเหม็นเน่าอะไรทั้งนั้น แถมน้ำยังดูสะอาดมากอย่างไม่น่าเชื่อ ชาวบ้านก็คอยช่วยแนะนำวิธีการต่าง ๆ รู้สึกประทับใจมาก นั่นอาจเป็นเพราะเราโยนความคาดหวังทิ้งไว้ตั้งแต่ที่บ้าน ก่อนมาภาพในหัวคือติดลบ พอมาเจอผู้คนน่ารัก คอยช่วยเหลือ ไม่โกง อาหารกินได้ ไม่เจอภาพอุจาดตามาก แม้ว่าจะเห็นขี้หรือศพบ้างแต่นั่นก็สัจธรรมไม่ได้หดหู่อะไรนัก ไม่มีกลิ่นเหม็น อาจเป็นเพราะเรามาหน้าหนาว แล้วก็บ้านเขาไม่ค่อยกินเนื้อสัตว์ด้วย สิ่งที่เราเจอเลยดีเกินคาด ถ้าจะมีเหตุให้ต้องไปอีก เราก็จะไม่ปฏิเสธ

พาราณสี ยังคงเป็นจุดหมายสำคัญของโลก ที่นักเดินทางควรมาเปิดประสบการณ์ให้ตัวเองสักครั้ง เมืองที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของพลังศรัทธา ความเชื่ออันแข็งแกร่ง พิธีกรรมที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน และผู้คนที่น่ารักเป็นมิตร เปิดใจแล้วลองมาเที่ยวดู ดีกว่าที่คิด ประทับใจกว่าที่ตาเห็นแน่นอน

ยังไม่หมดนะ 
ยังมีเรื่องเล่าการเดินทางของ Blogger ชื่อดังอีกกว่า 20 pages แหนะ
ทั้ง สายท่องเที่ยว สายกิน สายช้อป สายแฟมมิลี่ สายติดแฟน หรือ ไร้สาย หลากหลายรูปแบบมากด้วยประสบการณ์ที่น่าประทับใจ
และ ตัวตนของพวกเค้าที่เพื่อนๆ ยังไม่รู้จัก 
แล้วเพื่อนๆ จะพบแรงบันดาลใจในการสร้างประสบการณ์การเดินทางของตัวเราเอง 
คลิกเลย!